سَلآمَتی پِسَری کِـ به دوست دُختَرِش میگه :

تـو جَمع بآیَد پیش مَن بِشینی ...

هَمکارَمهـ، هَمکِلآسیمهـ، دوست پِسَرِدوستَمهـ،

دآدآشیمهـ، رآنَندَمهـ، سَگَمهـ، اَزینآ ندآریم، تـوفَقَط منـومیشنآسی...

تَصآدُفی بِبینَم کَسی مُزآحِمِت شُدهـ،

جُلـو چِشمآت تیکهـ پآرَش میکُنَم،

ولی رِسیدیم خـونه بآتـو اَم کآر دآرَم...

نِمیخـواد وقتی قَرآر دآریم خـودتـو وآسَم بَزَک دوزَک کُنی،

مـوقِعی کِـ اِنتِخآبِت میکَردَم کـور نَبـودَم دیدَم خـوشگِلی...

مَسئـولیَت مآلیِ زِندِگی بِـه عُهده یِ مَنِه ،

شُمآ کآرِتـو وآسِـ تَفریحِ خـودِت بُرو. پـولاشَم بِبَر بِریز تـو جـوب...

گـوشیت پَسوُرد دآرهـ ؟.؟ هِــــــــــری ، بِـه دَردِ مَن نِمیخـوری..

مآ حَریمِ شَخصی ندآریم ، مَن اَز هَمِـ چیت خَبَر دآرَم ...

وقتی میگَم بآ فِلآن دوستِت نَگَرد ، بآر دوم نِمیشنَـوی ،

میری بآ هَمـون دوستِت مَنَم فَرآمـوش میکُنی ...

سآپـورت نِمیپـوشی.!.

دوستَم وآسَت خـوشمَزهـ بآزی درآورد نِمیخَندی ...

سَختهـ بآ مَن بـودَن نَع ؟! عَـوضِش تـو مَنطَقه مَن آزآدآنِـه بِچَرخ،

خـوشحآل بآش،

زِندِگی کُن

هیچ کَفتآری سَمتِت نِمیآد،

چـون یِـه شـــــــیر پُشتِتِـه: ))